Een bonus hoort erbij!
Wouter Bos is blij. En terecht. De eerste internationale initiatieven om bonussen in de financiële sector aan banden te leggen, zijn genomen. Frankrijk en daarna Duitsland namen de handschoen op en bereiden maatregelen voor. “Het argument dat bankiers gaan lopen als het probleem niet internationaal wordt aangepakt, is hiermee gelukkig van tafel”, liet Bos in het NOS journaal opgetogen weten. “Wij doen dus mee.“ Als Engeland en Amerika volgen kunnen we gerust van een mijlpaal spreken. Nu de normering en de handhaving nog.
Is het dan niet beter om die variabele beloningen gelijk maar helemaal af te schaffen? Het leidt toch alleen maar tot hebzucht en eigen gewin. “Wij keren helemaal geen bonussen uit,” liet bestuursvoorzitter Peter Blom van Triodos trots weten. Ongetwijfeld rekent hij zijn bank tot de groep morele winnaars van de financiële crisis, zodat hij zijn beloningsbeleid graag ten voorbeeld stelt. “Hooguit geven wij bij Triodos een gratificatie aan onze medewerkers, in geval van een uitzonderlijke prestatie.” Alsof dat niet hetzelfde is.
Afschaffen die bonussen?
Wetenschappelijk onderzoek van ondermeer hoogleraar Cools wijst uit dat de mate van fairness bepalend is voor het vertrouwen in het beloningsinstrument. Met andere woorden; wanneer een medewerker het gevoel heeft eerlijk en rechtvaardig te worden beloond, heeft dat een positief effect op het gedrag van mensen: een rechtvaardige beloning motiveert!
Wanneer is sprake van een ‘fair’ beloningssysteem? Dat is de juiste balans tussen vaste en variabele beloning. De vaste beloning is daarbij bedoeld om de kwaliteit van een medewerker te vergoeden, de variabele beloning compenseert de individuele prestatie of de prestatie van een team of collectief.
Kwaliteit is de input van een functie, prestaties vormen de output van het proces. De vaste component in het salaris moet de toegevoegde waarde belonen: het probleem oplossend vermogen. Deze vorm van beloning waardeert de persoonlijke ontwikkeling. Als de persoon in kwestie in zijn leerproces vordert krijgt hij er meer geld bij. Wie kan zwemmen, verleert dat immers zijn leven lang niet meer. Dat is zo ongeveer de gedachte hierachter. Anders ligt dat voor de variabele beloning. Die waardeert de inzet en prestaties op korte termijn. Dit lijkt een open deur. De praktijk wijst echter uit dat bijna geen enkele organisatie dit verschil consequent hanteert.
Dus als u aan mij vraagt of bonussen moeten worden afgeschaft, zeg ik nee. De variabele beloning hoort er gewoon bij. De vraag is veel meer: wat is de juiste balans?
Bron:Rolf Baarda - rolf@bureaubaarda.nl
Reactie
Een bonus hoort erbij, maar.....en vooral in die maar zit de crux. Maar weinig mensen zullen er moeite mee hebben dat een manager welke zijn werk goed heeft uitgevoerd een bonus opstrijkt, maar... Dat is wat de meeste mensen tegenstaat de hoogte van de bonus welke ze opstrijken en op welk moment. Ik ben het met auteur eens in zijn laatste alinea: wat is de juiste balans.
Twan Janssen
1 opmerking:
Belonen,
Ik ben tegen belonen. Ik geloof niet dat belonen motiveert maar eerder demotiveert. Het euforisch gevoel van een beloning is van korte duur en daarna willen ze altijd meer. Geld geeft geen garantie dat ze dan lekkerder in hun vel zitten of dat het werk dan ineens wel hen past. Het blijkt dat mensen niet gelukkiger in hun werk worden met geld maar meer met menselijk belonen. Hierbij doel ik op belonen met een feest, bloemen, etentje etc. Het is beter om de groepscohesie te motiveren en de werkvloer te belonen dan een manager van een afdeling. Om een afdeling sterk te maken heb je vooral de onderkant van het bedrijf nodig. Kijk maar naar de piramide van Maslow. Waar liggen de behoefte die zij nodig hebben. Je kunt je zelf ook wel indenken als wij als consulenten ons kapot werken en we scoren goed dat Peter of Chantal een beloning krijgen?? Dit zou niet gepast zijn en demotiveert het werkende volk.
Groet Sieth
Een reactie posten